"Schok.
Wat Carmen, Frenk, Maud, Thomas en Anne niet is gelukt, lukt Gerda met de eerste opmerking die ze rechtstreeks tot mij richt. Gerda slaat de spijker op een gevoelige snaar.* Ik heb het niemand verteld, ik laat het niemand merken, maar het is waar: ik voel dat de kanker mij net zo hard heeft gepakt als Carmen; Ik voel mij genaaid."
Ik probeer de gevoelens van Stijn te begrijpen, nl. dat hij het ook zeer moeilijk moet hebben met de ziekte van Carmen. Zijn leven is totaal overhoop gegooid en hij kan veel minder leuke dingen doen vanwege de ziekte. Ze zijn allebei nog jong en in de fleur van hun leven en door die kanker is niet alleen Carmen het slachtoffer maar Stijn eigenlijk ook een beetje, ook al ervaart hij niet de fysieke ongemakken van de ziekte. Het is niet gemakkelijk voor Stijn om te zeggen dat hij het ook moeilijk heeft met de ziekte want dat klinkt nogal egoïstisch, maar bij Gerda kan hij eindelijk eens zijn hart luchten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten